Hoe ek 'n week lank solo geëet het, het my 'n beter mens gemaak

Tevrede

• Resensie vir

'N Dekade gelede, toe ek op die universiteit was en eintlik vry van vriende was (#coolkid), was dit alleen om uit te eet. Ek neem 'n tydskrif, geniet my sop en slaai in vrede, betaal my rekening en vertrek redelik tevrede.

Maar iewers in my middel-20's het ek besef hoeveel ek gemeenskaplike maaltye waardeer. Daar is iets ongeloofliks kragtig daaraan om lekker kos, wyn en herinneringe te deel met ou en nuwe vriende. Boonop is ek oor die algemeen te vol, en ons moet almal eet, so hoekom trek ons ​​nie 'n dubbele diens nie en skakel ons by 'n brunch, middagete of aandete?

Die gedeelde ervarings is egter dalk nie so vriendelik teenoor u middellyf nie: navorsing gepubliseer in die tydskrif PLOS One berig dat ons geneig is om meer beïnvloed te word as wat ons deur ons metgeselle sou verwag. Vertaling: As my marathon-opleidingsvennoot 'n bietjie patat bestel in plaas van 'n slaai, is ek meer geneig om dieselfde te doen.

"Wanneer jy alleen uiteet, gaan dit alles oor jou. Wanneer jy saam met familie of vriende uiteet, is jou opsies geneig om diegene rondom jou na te boots. Vir die grootste deel beteken dit dat eet alleen geneig is om gesonder te wees, aangesien jou bestelling, porsie verbruik word, en hoeveelheid drankies wat gekies word, word nie deur enigiemand anders beïnvloed nie," sê Erin Thole-Summers, RDN, 'n onafhanklike voedingskonsultant in Des Moines, IA. (Sien ook: Hoe om uit te eet en steeds gewig te verloor)

Met dit in gedagte, het ek 'n week se soeke aangepak: om ten minste een keer per dag vir 'n week vir 'n tafel te kies. (Geen boek. Geen telefoon. Geen afleiding nie.) Dit is wat ek van die sosiale eksperiment weggeneem het.

Dag 1

Ligging: 'N Wynkroeg.

Les geleer: Moenie borg nie.

Om dinge op 'n pynlose manier af te skop, het ek beplan om alleen aandete by 'n wynbar te bestel na happy hour saam met vriende. My plan was om 'n glasie en gesprek te geniet, dan my pelle 'n drukkie te gee, terug te sit en 'n voorgereg te bestel. Maklik genoeg, reg?

Ek het so gedink totdat dit tyd was vir my pelle om te vertrek. Ek gaan sit weer, kyk rond en besef dat elke ander tafel deur 'n paartjie op 'n afspraak of 'n groep vriende ingehaal word oor 'n bottel (of twee) rosé.

Op daardie oomblik het ek super selfbewus geword. En verbasend genoeg vir hierdie selfversekerde enkellopende dame, het ek ook 'n bietjie angstig geraak. Dit kon die feit gewees het dat die bediener gedink het dat ek gereed was om my te vestig noudat my vriende weg is, my tjek probeer bring het. Maar meer waarskynlik, dit was die feit dat ek 'n bietjie verlate, 'n bietjie eensaam en 'n bietjie in die kollig gevoel het as die enigste solo-diner in die onderneming.

Maar hoekom? Ek is beslis nie alleen om te wees nie, wel, alleen. Volgens die Amerikaanse sensus skiet die aantal eenpersoonshuishoudings die hoogte in. Tussen 1970 en 2012 het die aantal enkellopendes wat alleen woon, van 17 persent tot 27 persent van alle huishoudings gegroei.

Tydens die jag op die kredietkaart het ek gedink hoe ek hierdie eksperiment aan my redakteur kan voorlê. Ek het gedink hoe bevoeg ek was toe ek my huis alleen gekoop het. Ek het gedink aan hoe bevry ek gevoel het die eerste keer toe ek 'n paar van my kenmerkende sequin-bedekte broek aangetrek het ná my post-opbreek muurblom-fase verlede winter.

Ek haal diep asem, steek my kredietkaart netjies terug in my beursie en bestel die special van die dag. Toe die pragtige geskroeide salm by my ruim tafel aankom, was ek nie spyt nie.

Dag 2

Ligging: Die oorvol gesonde hot spot.

Les geleer: Jy kan dalk 'n nuwe vriend maak.

Die volgende aand, na 'n stampvol werkdag, het ek by 'n bedrywige restaurant gestop wat ek al maande wou probeer. Aangesien dit geneig was om lyne te trek, het ek sleg gevoel om ander saam met my te sleep om na die toonbank te gaan om te bestel en dan te wag totdat 'n tafel oopgaan. Om alleen te eet, het egter beteken dat ek niemand behalwe myself vertraag het nie.

Gelukkig vir my, oomblikke nadat ek my bestelling geplaas het, het 'n tafel van twee na-spin-klas-eters opgeruim en ek het by hul twee-top ingeskuif. My heerlike en half gesonde (Griekse slaai), half nie-soveel (gebakte patat) het aangekom. En nie te lank daarna nie, so ook 'n vreemdeling. "Haai, as ek by jou aansluit?"

Ons het nie veel gepraat nie, behalwe 'n 'aangename ontmoeting!' en 'hey, dankie dat ek by u kon aansluit', aangesien hy 'n koptelefoon gehad het, maar iets oor die feit dat ek 'n ander persoon oor die tafel gehad het, het my 'n bietjie minder alleen laat voel. Dit moet wees hoekom een ​​Japannese kafee sitplek vir solo-diners met opgestopte diere seekoeie is. Ja, regtig.

Dag 3

Ligging: 'n Sjiek Franse bistro.

Les geleer: Vermaak kan van iets behalwe u telefoon kom.

In plaas daarvan om 'n wegneemslaai by die supermark te gryp op my stap huis toe van die werk af, het ek besluit om deur die buurt te dwaal totdat ek in 'n restaurant ingetrek voel. Sodra ek die dreunende bas- en tromklop uit ’n donker en knus Franse bistro hoor uitstuur, het ek geweet dis waar ek wou land.

Op hierdie stadium van die eksperiment was ek ooit so effens meer gemaklik om te vra vir 'n "tafel vir een, asseblief" in plaas van "net een!"

Dit het my nie opgeval hoekom ons samelewing so 'n negatiewe assosiasie met eensame eet het totdat ek 'n deurdagte opstel oor die hoof gesien het nie New York Times rubriekskrywer Mark Bittman. "Van dag een af ​​leer ons om in die geselskap van ander te eet, en ons vind vinnig uit dat die kinders wat alleen by die skool eet, die kinders is wat nie iemand het om mee te eet nie. Sosiaal is dit nie 'n teken dat ons alleen eet nie. krag, maar van 'n gebrek aan sosiale aansien," sê hy.

Terwyl ek my geroosterde hoender- en beetslaai met bokkaastoosters ingegrawe het, het ek meer as sterk gevoel; Ek het tevrede gevoel. Ek het geglimlag en besluit om myself met 'n glas Franse rosé te bederf en te vertoef totdat die band klaar is met hul stel.

Dit blyk dat Thole hierdie strategie goedkeur. "Een lekker ding van om alleen uit te eet, sodra jy gemaklik daarmee raak, is dat jy dit 'n ervaring kan maak, nie 'n haastige bestelling nie. Ek doen 'n beroep op my kliënte om hul tyd te neem om te eet, om vir die dag te dekomprimeer, en om toe te laat versadigingsleidrade om te aktiveer," sê sy. "As jy wil, geniet 'n glas wyn. Drink dit stadig en geniet die oomblik."

Dag 4

Ligging: 'n Pragtige brunch kafee.

Les geleer: As u alleen is, kies u die tyd, die plek en die pas.

Kom Saterdag na 'n laat aand uit saam met pelle, het ek nie gejeuk om vroeg op te staan ​​nie en ek was nie dadelik honger nie. Eerder as om my BFF's by die brunch te ontmoet, slaap ek in en berei my rustig voor. Omstreeks 11:00, met 'n koue brouery in die hand, stap ek na my gunsteling brunch-omgewing wat deur sonlig gewas is, 'n paar blokke van my woonplek af.

Die gebreekte ertjies, roosterbrood en prosciutto-voorgereg het my vol gehou tot aandete - en het my later die middag deur 'n harde roei- en kettlebell-oefensessie aangevuur. Soveel beter as 'n lekker brunch wat my waarskynlik 'n paar uur later ibuprofen sal laat knal.

Dag 5

Ligging: My gunsteling plaas-tot-tafel-restaurant in die buurt.

Les geleer: Die kaasbord is nie verbode nie, maar ondersoek u maag voordat u bestel. Doen jy regtig wil dit hê?

Die laaste Toe ek by die über-plaaslike eetplek wat ek vir Sondagaand beplan het, stop, het ek 'n gebalanseerde hoendergereg gehad. ("Maer vleissnitte is propvol proteïene wat help om spiere op te bou, ons langer versadig hou, help met gewigshandhawing, en drange na suikerverpakte nagereg beperk," sê Thole.) Maar op een of ander manier het ek en my vriend beland. verslind ook 'n vleisbord. Geen idee hoe dit op ons tafel beland het nie ...

Die nabootsingstudie is geen grap nie. Hoe meer tyd ek hieroor moes besin en dit vergelyk met die solo -eetervaring, hoe meer het ek besef dat ek dikwels in die versoeking was om 'n ekstra voorgereg, skemerkelkie of nagereg te kry bloot omdat my tafelgenoot nog 'n rondte wou hê. As ek vorentoe gaan, gaan ek letterlik na die ingewande kyk en ek voel geen spyt oor die borgtog vir die volgende ronde as ek al versadig is nie.

Dag 6

Ligging: 'N Raserige Mexikaanse kantina.

Les geleer: Alles smaak beter as jy aandag gee.

Hoe gereeld stem ons regtig in op die akoestiek en die omgewing rondom ons terwyl ons uiteet? Tensy iets 'af' is, soos die te harde musiek of die lelike kuns, is ons geneig om 'n bietjie onbewus te wees. Voordat ek Maandag by 'n Mexikaanse restaurant gestop het vir 'n paar gegrilde vis -taco's vir middagete, het ek met Thole gepraat en ek was geïnspireer om aandag te skenk.

"Om alleen te eet kan 'n unieke ervaring wees. Sonder ander aan jou tafel is dit makliker om bewus te wees van jou eetatmosfeer: die lag, die bedieners, die aromas, en die belangrikste, die geure," sê sy .

Net nadat ek my bestelling geplaas het, het ek al vyf sintuie op hoë gereedheidsgrondslag geplaas en ek was getrakteer op 'n simfonie van sissende fajitas, gesigte van glimlagte van bedieners en 'n paar ouer gaste, en die heerlike reuk van goed gekruide enchiladas een tafel oor.

Toe my taco's aankom, het ek ingegrawe en die eetkamer meer tevrede as wat ek ooit gehad het, verlaat. (Hoera, as u nie die hele mandjie skyfies laat sak nie!) "Deur stadiger te gaan om elke aspek van u uiteet te geniet, veral in 'n sit-restaurant, vertraag u ook u verbruik van voedsel," voeg Thole by. "Dit beteken dat jou liggaam behoorlik kan metaboliseer en dat jou versadigingstegnieke jou kan waarsku as jy regtig vol is. As alles volgens plan verloop, beteken dit dat jy die restaurant nie fisies ongemaklik sal verlaat nie!"

Dag 7

Ligging: Die bestemming van $ 30 per bord.

Les geleer: U hoef nie te wag totdat iemand dit 'n spesiale geleentheid maak nie. Jy is die spesiale geleentheid.

Op die laaste dag van my uitdaging, soos ek oor die ses dae tevore besin het, het ek begin wonder wat my so lank geneem het om alleen te gaan. Op 'n stadium het ek begin om die restaurant-ervaring te stoor vir 'n bederf wat ek net "verdien" het toe ek met vriende of 'n afspraak gestry het om saam met my te gaan. Die ander kere sou ek 'n wegneemslaai kry of iets basies soos eiers en roosterbrood by die huis opskep.

"Om alleen te eet, beteken gewoonlik dat jy gerieflike kosse eerder as voedsaam kies. Kom uit 'n besige of stresvolle dag met twee opsies: 1. Begin van nuuts af en maak 'n gesonde maaltyd, of 2.Besoek ’n kitskosrestaurant of skink ’n bak graan, die meeste enkellopendes sal kies vir wat vinnig is,” sê Thole.

So om my suksesvolle eksperiment te vier, het ek in die voetspore van baie OpenTable-gebruikers gevolg (partytjies van een is nou die tafelgrootte wat die vinnigste groei) en 'n sitplek vir myself en myself bespreek net by een van die lekkerste date night spots in die dorp.

Toe ek my laaste slukkie wyn neem met my laaste happie steak, haal ek my telefoon uit, kry toegang tot my kalender en bespreek 'n maandelikse solo -aandete. Dit blyk dat ek 'n goeie aandete-afspraak maak.

Resensie vir